zweryfikowany
Ziołolecznictwo – podstawy leczenia ziołami
Autor: Tomasz Jaworski zweryfikowany
Weryfikacja Karolina Jarząbek
Fakty w naszym serwisie są starannie sprawdzane przez każdego z naszych autorów. Informacje odnośnie faktów dokładnie badamy poprzez tematyczne badania naukowe odsiewając prawdopodobne komercyjne zabiegi.
Ziołolecznictwo — podstawy leczenia ziołami
Ziołolecznictwo jest nazwą odnoszącą się do wszystkich terapii, przy których stosuje się zioła. U niektórych osób panuje przeświadczenie, że ziołolecznictwo można przeprowadzić w domowym zaciszu. Zioła czasami mają wysokie stężenie toksycznych substancji, których pobieranie bez konsultacji lekarza może nawet zagrażać zdrowiu. Niepożądane efekty stosowania ziół stosowanych w nadmiarze są bardzo częste u osób rozpoczynających swoją przygodę z ziołolecznictwem.
Gdzie znaleźć zioła?
Najlepsze jakościowo zioła, pozyskiwane ze sprawdzonych terenów, można zdobyć w sklepach zielarskich. Sprzedawane są tam najlepsze rośliny oraz mieszanki ziołowe, które pomagają na różne dolegliwości. Mieszkając na wsi lub na przedmieściach również można znaleźć wiele ziół. Samodzielne zbieranie ziół ma jednak duży minus — mogą być one zanieczyszczone. Przejeżdżające samochody produkujące spaliny czy zła jakość powietrza przyczyniają się do kumulacji toksycznych związków w ziołach. Po zaparzeniu takiego naparu można się nieprzyjemnie rozczarować.
Podstawowe rośliny używane w ziołolecznictwie
Jest wiele ziół, które używane są przy ziołolecznictwie. Często mają wiele różnych właściwości, jednak można spotkać takie o tak wysokiej zawartości substancji, że mogą one zagrażać zdrowiu podczas nieostrożnego stosowania. Podczas leczenia ziołami najczęściej używa się łatwo dostępnych roślin, które mogą rosnąć nawet w domowym ogródku. Do podstawowych ziół zalicza się:
- Rumianek
- Nagietek
- Pokrzywa
- Kwiaty czarnego bzu
- Melisa
- Mięta
- Skrzyp
- Koper włoski
Często w sklepach z ziołami w sprzedaży są dostępne różne mieszanki ziół. Działają one dobroczynnie na cały organizm, najczęściej wzmacniając odporność czy lecząc choroby, które nie wymagają hospitalizacji. Przy poważniejszych problemach zdrowotnych zaleca się pójście do lekarza i uzyskanie dobrej diagnozy. Zioła w takich przypadkach mogą być stosowane jako kuracja wspomagająca, jednak nigdy jako zastępca leków! W dalszej części artykułu, omówione są dwa zioła, których w ziołolecznictwie stosuje się najczęściej — rumianek oraz nagietek.
Rumianek
Rumianek (Matricaria Chamomilla L.) to jedno z najpopularniejszych ziół stosowanych w ziołolecznictwie. Właściwości prozdrowotne mają koszyczki kwiatowe, które zbiera się po zakwitnięciu rośliny. Zwykle obejmuje on miesiące od maja do lipca. Następnym krokiem jest suszenie w zacienionym miejscu w temperaturze do 35 stopni Celsjusza. Ułatwieniem procesu może być zbieranie roślin razem z łodyżkami, a następnie suszenie ich w bukietach zawieszonymi kwiatami do dołu. Po wysuszeniu, rumianek należy przechowywać w suchym i szczelnym opakowaniu.
Właściwości rumianku
Właściwości lecznice rumianku obejmują działanie przeciwzapalne (dzięki olejkowi eterycznemu, a konkretniej jego dwóm składnikom — bisabololu i spiroeteru) i przeciwalergiczne (zawarty w olejku eterycznym chamazulen). Działa również rozkurczowo na mięśnie gładkie jelit i dróg żółciowych (flawonoidy oraz kumaryny, uwalniające się przy produkcji naparu). Ma działanie przeciwbakteryjne i przeciwgrzybicze (chamazulen i bisabolol) oraz przeciwdepresyjne i uspokajające. Łagodzi problemy ze snem, a także łagodne stany napięcia nerwowego. Nie należy go stosować u osób przyjmujących leki przeciwzakrzepowe (konkretniej leków z warfaryną), ponieważ może prowadzić do zwiększonego ryzyka krwotoku oraz u osób stosujących hormonalną terapię zastępczą.
Napar z rumianku
Napar z rumianku wykonuje się poprzez zalanie dwóch łyżek kwiatostanów rumianku dwoma szklankami wrzącej wody. Należy naczynie z naparem przykryć i odczekać 15 minut, a następnie przecedzić. I gotowe!
Nagietek lekarski
Nagietek lekarski (Calendula officinalis L.) posiada silne właściwości lecznicze i pielęgnacyjne. Do tych celów stosuje się całe lub rozdrobnione kwiaty. Najlepsze właściwości mają kwiaty w pełni rozwinięte, oddzielone od osadnika. Należy je dobrze wysuszyć. Można również stosować koszyczki kwiatowe. Jego głównymi składnikami czynnymi są saponiny triterpenowe i flawonoidy. Często jest łączony z rumiankiem, szałwią lub korą dębu, czasami wchodzi również w skład preparatów ziołowych pomagającym na kobiece dolegliwości.
Właściwości nagietka
Nagietek stosuje się do zmniejszenia skutków uszkodzenia skóry, która została poddana działaniu promieniowania UV. Krem z olejkiem z kwiatów nagietka może być także stosowany do ochrony skóry przed słońcem. Dzięki glikozydom izoramentyny, które są izolowane z kwiatów, ekstrakt z nagietka może działać przeciwzapalnie. Badania wykazały, że ekstrakt z nagietka nie jest toksyczny, a przy podaniu na skórę, jej podrażnienia są minimalne. Napar z kwiatów nagietka może być stosowany do płukania jamy ustnej i gardła, usuwając przy tym część niekorzystnych bakterii (dzięki swojemu delikatnemu działaniu przeciwdrobnoustrojowemu) oraz zmniejsza stan zapalny.
Napar z nagietka
Napar z nagietka można w prosty sposób przygotować w domu. 1-2 gramy suszonego nagietka należy zalać 3/4 szklanki wrzącej wody. Następnie pozostawić naczynie pod przykryciem na pięć minut, po czym pozostawić do ostudzenia. Następnie napar przecedzić. Taki napar jest perfekcyjny do płukania jamy ustnej i gardła, a także do stosowania na skórę w postaci okładów.
Zobacz również:
Komentarze |0|