zweryfikowany
Skrzyp polny – właściwości lecznicze i zastosowanie
Autor: Tomasz Jaworski zweryfikowany
Weryfikacja Karolina Jarząbek
Fakty w naszym serwisie są starannie sprawdzane przez każdego z naszych autorów. Informacje odnośnie faktów dokładnie badamy poprzez tematyczne badania naukowe odsiewając prawdopodobne komercyjne zabiegi.
Skrzyp polny wchodzi w skład wielu zestawów leczniczych i od wielu lat jest wykorzystywany w fitoterapii. Jego właściwości terapeutyczne, wynikające z zawartych w nim substancji, pozwalają na zastosowanie go w wielu dziedzinach medycyny.
Skrzyp polny jest bardzo odporną, niewymagającą byliną. Rośnie w wielu rejonach naszego kraju, jest dobrze znany lekarzom i zielarzom, stosowany w leczeniu i profilaktyce wielu chorób. Ważne jest jednak, aby przed zastosowaniem tej rośliny dowiedzieć się więcej o jej właściwościach leczniczych, wskazaniach i przeciwwskazaniach, możliwych efektach, jakie wykazuje i skutkach ubocznych, metodach przygotowania leków.
Skrzyp polny: składniki lecznicze
Roślina ta zawiera wiele różnych składników biologicznie czynnych, dzięki którym wykazuje właściwości lecznicze. Przede wszystkim warto podkreślić wysoką zawartość bioflawonoidów i antyoksydantów, w tym kwasu askorbinowego. Roślina jest bogata w kwasy organiczne, takie jak kwas akonitowy, jabłkowy, linolowy, szczawiowy i chinowy. Stwierdzono również obecność kwasów: fumarowego, glicerynowego, cykoriowego i glukonowego. Ponadto w skrzypie występuje kwas krzemowy i jego sole organiczne, które pomagają w regulacji procesów metabolicznych organizmu człowieka, zwalczają infekcje bakteryjne, wzmacniają włosy i paznokcie, kości i skórę.
Stwierdzono również obecność karotenu (prowitaminy A), olejków eterycznych i kwasów tłuszczowych, żywic i goryczy, całego kompleksu garbników, saponin (wiązki chemiczne pochodzenia roślinnego), w szczególności alkaloidów.
Skład biologiczny rośliny uzupełniają różne węglowodany proste, takie jak arabinoza, galaktoza, a także ksyloza, glukoza i pektyny. W fitoterapii wykorzystuje się pędy wtórne skrzypu, które tworzą się zamiast pędów zarodnionośnych. Wyglądają jak jodełka. Ważne jest odpowiednie zbieranie i przechowywanie surowca, aby roślina nie straciła swoich właściwości leczniczych.
Właściwości terapeutyczne skrzypu polnego
Dzięki połączeniu unikalnych biologicznie aktywnych składników skrzyp polny ma szereg poważnych, korzystnych efektów terapeutycznych i profilaktycznych dla organizmu. Jest stosowany jako środek przeciwzapalny, lek pobudzający hematopoezę i krzepnięcie krwi (pomaga w krwawieniach). Skrzyp polny ma również działanie przeciwbakteryjne i wspomagające gojenie ran, działają moczopędnie, przeciwpasożytniczo, tonizująco, immunostymulująco i wykrztuśnie.
Różne formy skrzypu polnego są aktywnie wykorzystywane przez lekarzy w leczeniu różnych chorób somatycznych, jako część kompleksowej terapii. Ziele skrzypu zawiera flawonoidy, glikozydy, gorycze, saponiny, dużo kwasu krzemowego, kwasy organiczne (akonit, kwas szczawiowy, kwas jabłkowy), śladowe ilości alkaloidów (nikotynę, saponinę), garbniki, żywice, substancje gorzkie, białka, węglowodany, olejek tłuszczowy, olejek eteryczny, sole mineralne, niewielkie ilości witaminy C, karoten. Warto wiedzieć, że owocujące pędy skrzypu polnego zawierają dużo naturalnego cukru.
Przeciwwskazania Skrzyp polny
Chociaż skrzyp polny jest dość szeroko stosowany w fitoterapii, nie jest pozbawiony pewnych przeciwwskazań. Dlatego przed zastosowaniem surowców ziołowych warto skonsultować się ze specjalistą. Należy pamiętać, że roślina ta należy do kategorii trujących i nie powinna być stosowana długotrwale i w dużych ilościach.
Istnieje wiele patologii i stanów fizjologicznych, w których stosowanie skrzypu jest ograniczone lub niewskazane, a w niektórych chorobach – całkowicie zabronione. Ścisły zakaz dotyczy całego okresu ciąży i połogu, a także całego czasu karmienia piersią przez matkę. Roślina zawiera silnie działające składniki, które mogą być szkodliwe dla płodu lub noworodka.
Nie wolno stosować skrzypu polnego w niedociśnieniu, ponieważ gwałtownie i aktywnie obniża on ciśnienie, dlatego możliwe są nagłe zapaści i utrata przytomności, poważne uszkodzenie naczyń krwionośnych i tkanek. Nie wolno również stosować skrzypu przy wysokim poziomie cholesterolu, lek może niekorzystnie wpływać na metabolizm lipidów.
Należy zachować szczególną ostrożność u dzieci poniżej 3 roku życia, lepiej nie stosować żadnych zbiorów tej rośliny. Kategorycznie zabronione są wszelkie formy fitopreparatów w przypadku alergii na rośliny lub ich indywidualnej nietolerancji. Reakcje mogą być nieprzewidywalne i niebezpieczne dla zdrowia.
Lek nie powinien być stosowany dłużej niż 3 miesiące, ważne jest, aby robić przerwy między kolejnymi dawkami. Długotrwałe stosowanie skrzypu prowadzi do niedoboru witaminy B.
Zastosowania i właściwości skrzypu polnego
Różne napary, odwary i nalewki ze skrzypu lub jego zbiorów są stosowane w medycynie tradycyjnej jako fitopreparaty w leczeniu i profilaktyce różnych chorób.
Skrzyp polny, a problemy żołądkowo-jelitowe
Preparaty ze skrzypu są często przepisywane jako uzupełnienie podstawowej terapii w eliminacji choroby wrzodowej, zapalenia żołądka, zapalenia trzustki lub zapalenia pęcherzyka żółciowego. Pomaga również w różnych formach biegunki (z wyjątkiem biegunki zakaźnej). Skrzyp wchodzi w skład zestawów przeciwpasożytniczych, które pomagają w eliminacji helmintów w jelitach.
Nalewka ze skrzypu z winem lub alkoholem może pomóc w usuwaniu łagodnych guzów wątroby, żołądka, pomaga w powrocie do zdrowia po poważnych zatruciach i zatruciach.
Patologie układu moczowego
Skrzyp polny pomaga w usuwaniu białka z moczu, wspomaga leczenie ostrego i przewlekłego zapalenia pęcherza moczowego. Jest aktywnie stosowany w zapobieganiu kamicy moczowej oraz w jej wczesnych stadiach. Ze względu na działanie moczopędne skrzyp pomaga w walce z obrzękami, które mogą być wywołane przez problemy z nerkami i sercem.
Zaburzenia układu oddechowego
Stosowanie skrzypu ma pozytywny wpływ na funkcjonowanie układu oddechowego, zwłaszcza w przypadku kaszlu spowodowanego podrażnieniem lub zapaleniem oskrzeli. Odwary lub napary ze skrzypu są aktywnie stosowane w leczeniu infekcji dróg oddechowych, a także uszkodzeń płuc związanych z gruźlicą.
Badania naukowe potwierdziły, że skrzyp poprawia dostarczanie tlenu do tkanek. Jest również stosowany w celu zmniejszenia silnego obrzęku gardła i strun głosowych u zawodowych śpiewaków i mówców. Może również pomóc w zapaleniu krtani i chrypce.
Patologie serca i naczyń krwionośnych
Ze względu na aktywny wpływ skrzypu na stan naczyń krwionośnych serca jest on aktywnie wykorzystywany w leczeniu chorób serca. Jest często stosowany w celu wyrównania wysokiego ciśnienia krwi i normalizacji metabolizmu u pacjentów z problemami sercowymi i naczyniowymi. Różne warianty preparatów ze skrzypu są również stosowane w zaburzeniach krwawienia i przy niskiej liczbie leukocytów we krwi.
Skrzy polny, a korekta nadwagi
Preparaty ze skrzypu są pomocne w korygowaniu nadwagi i leczeniu ciężkiej otyłości. Mogą one normalizować metabolizm wodno-solny i pomagać w walce z nadmiernym apetytem i odkładaniem się tłuszczu w problematycznych miejscach.
Ponadto różne preparaty z tym ziołem są stosowane w leczeniu nieprawidłowości skórnych, trądziku, nadżerek i owrzodzeń troficznych. Napary z niego wspomagają wzrost włosów i paznokci.
Preparaty lecznicze ze skrzypu polnego
Najczęściej stosuje się różne rodzaje naparów ze skrzypu polnego, najczęściej na zimno lub na gorąco. Różnią się one sposobem przygotowania i możliwościami wykorzystania.
Zimny napar ze skrzypu polnego
3 łyżki stołowe suszu roślinnego zalej 500 ml przegotowanej wody o temperaturze pokojowej. Pozostawić do zaparzenia na 24 godziny, a następnie wycisnąć i przecedzić przez sito.
Zimnego naparu nie przyjmuje się wewnętrznie, stosuje się go jedynie zewnętrznie w leczeniu różnych chorób skóry, bólów stawów i mięśni, w tym ataków reumatyzmu. Z tego naparu można również robić okłady i balsamy, brać kąpiele.
Gorący napar ze skrzypu polnego
1 łyżkę suchych ziół zalej szklanką wrzącej wody. Naparzać przez 30 minut, a następnie przecedzić. Stosować zarówno zewnętrznie, jak i wewnętrznie, zgodnie z zaleceniami lekarza. Określa on dawkę i częstotliwość podawania leku, a czas trwania kursu zależy od choroby.
Nalewka ze skrzypu
20 gramów suszonego ziela zalać 1 litrem czerwonego wina, odstawić w ciemne, suche miejsce na tydzień pod przykryciem, a następnie przecedzić. Przyjmować 2 łyżki rano przed posiłkiem przez 14 dni.
Nalewka przygotowana nie w tradycyjnym alkoholu lub dobrej wódce i czerwonym winie. Stosuje się go w celu poprawy krzepliwości krwi i zatrzymania krwawienia, wzmocnienia organizmu, pobudzenia metabolizmu.
Odwar (rodzaj leku ziołowego) ze skrzypu polnego
1 łyżkę suszonego ziela zalej 200 ml wody. Następnie gotować bulion przez 1 minutę, zaparzać przez 30 minut i przecedzić. Przyjmować z obrzękami w ilości 1 łyżki stołowej, cztery porcje dziennie, popijając dużą ilością wody.
Odwary są stosowane w chorobach nerek jako silny środek moczopędny. Ważne jest jednak, aby dawka i czas trwania leczenia zostały dobrane przez lekarza. Jeśli jest to bardziej skoncentrowany odwar (2 – 4 łyżki surowca), stosuje się go zewnętrznie do leczenia ran i łagodzenia bólu.
Opinie lekarzy na temat skrzypu polnego
Skrzyp jest silnym środkiem moczopędnym, stosowanym jako lek w chorobach dróg moczowych (o charakterze infekcyjno-zapalnym). Nie dotyczy to obrzęków pochodzenia sercowego.
Podczas stosowania należy kontrolować swoje samopoczucie, ponieważ zawarty w naparze kwas krzemowy i inne substancje czynne mogą powodować podrażnienie dróg moczowych. Najważniejsze przeciwwskazania – choroby serca, zaburzenia czynności nerek, kłębuszkowe zapalenie nerek.
Skrzyp jest stosowany w kuracjach odtruwających, moczopędnych, przeciwobrzękowych, przeciwzapalnych w przypadku miażdżycy naczyń serca i mózgu, nadciśnienia tętniczego, obrzęków różnego pochodzenia.
Obecność kwasu krzemowego wzmacnia ściany naczyń krwionośnych, wspomaga rozwój kości i chrząstek, tworzy koloidy ochronne, które zapobiegają tworzeniu się kamieni nerkowych. W kamicy moczowej łączy się go z roślinami o właściwościach przeciwskurczowych (mięta pieprzowa, rumianek), powlekających (nasiona lnu, kłącza prawoślazu, liście babki zwyczajnej) i przeciwbakteryjnych (dziurawiec).
Komentarze |0|